بهشت پاییزی
بهشــــــــــــــــت پاییـــــــــــــزی
در شعرهای من زنی مهربان زندگی می کرد زنی پاک و مقدس که همیشه دلتنگ ونگران اشک می ریخت او همه چیز شعرهای من بود و روزی که رفت دیگر شعرهای من نای شعر شدن نداشتند روزی دوباره زنی پاک و مقدس به دفترشعر من خواهد آمد روزی که من دیگر شاعر نیستم...
نظرات شما عزیزان: